تبیین نقش اثربخشی مداخله ی بخشش فرایندمحور در کاهش انگیزه های انتقام جویی و دوری گزینی دانش آموزان پسر دوره ی راهنمایی

هدف ازپژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مداخله­ی بخشش فرایندمحور به شیوۀ گروهی در کاهش انگیزه­های انتقام جویی و دوری گزینی دانش آموزان پسر بود.روش پژوهش نیمه آزمایشی بود که در آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد.شرکت کنندگانتعداد 30 دانش آموز پسر مقطع راهنمایی بودند که در پرسشنامه­ی انگیزه­های بین فردی مرتبط با خطاکاری نمره­ی بالا گرفتند، با استفاده از نمونه­گیری در دسترس انتخاب  و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه­ی انگیزه­های بین فردی مرتبط با خطاکاری (trim-12) بود که در پیش آزمون و پس آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد. پروتکل مداخله­ی بخشش شامل 12 جلسه­­ی گروهی براساس الگوی انرایت بود که به صورت هفته­ای دوبار به اجرا در آمد. داده­ها با استفاده از تحلیل کوواریانس یکراهه تحلیل شد. تحلیل آماری نشان داد که انگیزه­های انتقام جویی و دوری گزینی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معنادار کاهش یافته است. یافته­های پژوهش نشان داد که مداخله­ی بخشش می­تواند در محیط مدرسه برای جمعیت­های نوجوان به طور اثربخش به کار گرفته شود.